3 Dääg uff dr Gass

s Wieschte-Basel

Zeedel

Haiss und haisser isch es worde!
Schneeflogge sinn Vergangehait.
S Thermometer isch am Iberborde,
Kai kiehlends Windli wyt und brait.
Mer schrybe s Johr dreidausig-fuffzig,
S Klima het sich wältwyt vellig iberhitzt,
Sächzig Grad haiss z’ Basel d Luft sig,
Kai Mensch, wo do nid gheerig schwitzt

Laubbaim sinn scho lenger Gschicht.
An ihrer Stell do dien jetzt Palme stoh.
Hitz brennt brutal aim zmitts ins Gsicht;
Nur d Klima-Aalag-Firme sinn do froh.
Zeme Rinnsaal worde isch der Rhy,
D Birs und der Birsig fliesse nimm.
Unser scheen Basel, merggsch es gly,
Isch nur no sandig, staubig; schlimm!
Im Schitzemattpark kaini griene Baim,

Kaini Kinderli, wo spile dien und lache,
Veegel und Blueme, nur no in de Draim;
E Szenario, wo zimlig Angscht ka mache

D Basler mien als «Beduine» umme zieh,

Uf der Suechi noh de letschte Stadt-Oase.
Die Wassersuechi koschtet Zyt und Mieh.
Sand im Aug, im Muul und in der Nase.
Vo der Rhygass bis zem Spaledoor,
Sehsch se dur die Wieschti schlyffe.
Vo der Hitz bloggt stehne sy im Chor
iber all die Drägg- und Sandbärg-Hyffe.
Sand het’s aifach iberall in däre Stadt:
Minschter, Spalebärg, au Mittleri Brugg,
Ai Sandwieschti! Es isch gar nid gladd.
Gärn hättsch die guete alte Zyte zrugg.
Auddi het’s do nimm, ‘s fählti au s Eel.
D Parggplätz sinn sowyso scho wägg.
Statt in di Kaare sitzisch uf s Kameel.
Das sufft wenig und macht kuum Drägg.

Fasnacht git’s no, Dradition bewahrsch!
Ohni Morgestraich wär’s zimmlig schad.
Drumm, punggt vieri: Vorwärts Marsch!
(Aifach halt bi ungfohr fimfefuzzig Grad.)
D Gugge schränze haiss und fählerfrey,
Wäg’ der Hitz ganz ohni Larve, ‘s sigi hip.
Dasch jo aigentlig gar nid wirgglig ney.
Ney nur d Bikini-Costüm und d Tangaslip.
Uf Kameel in Flipflops und Badhoose,
Wärfe Waggis Dattle, Fyyge; e Gnuss!
Griegsch Blaschtigrose und -mimoose
Und ab und zue an Grind e Kokosnuss.

Das alles isch zem Gligg no Illusion,
Erfunde und au e bitzli arg iberspitzt,
Quasi, e «fasnächtligi Schregg-Vision»
(D Hirni vo de Sujetlyt lycht iberhitzt!)
Aber dängget bitti alli drotzdäm dra,
Bim Auddifahre, haize oder fliege:
E Kernli Wohret duet’s scho ha…
Und s Thermometer duet nie liege!
Friehner oder speeter kunnt die Zyt,
Wo z’ Basel nur no haissi Wieschti isch.
Zem Gligg isch’s jetze nonig grad sowyt,
No fliesst der Rhy und d Luft isch frisch,
No hämmer grieni Baim und Pflanze,
No duet Rääge streeme, mängmol nisle,
No diemer frehlig ummenander danze…
Aber: d Klima-Sanduhr isch am Risle!

Au hit, d.h. im zwanzig-vierezwanzig,
Gäbt’s e Sandhuffe voll zem Brichte
Iber Sächeli, wo s Thema «Sand» syg.
Drum do e Sandsagg voll so Gschichte:

In Staub und Sand verfalle bald, kai Witz,
Margrethebrugg, Hotel Basel, Kaffi Spitz.
Am Märtplatz baue si e Globus, e neye,

E Sandburg, bald scho am Zämmegheje.
D Kino z’ Basel: Versandet und vergässe;
In der Staine nur no Sand-Witch z’ ässe.
D Credit Suisse: Kai Stutz, vellig blangg;
Ganz am Änd nur no-n-e «Sand-Bangg».
(D UBS ka jetzt au no, dasch s Neye,
De CS-Kunde Sand in d Auge streye.)
Isch der Parmelin z’ Bärn am schnure,
Mainsch grad, s Sandmännli laufi dure.
D Baume-Schneider, es isch allerhand,
Steggt wiene Struss der Kopf in Sand.
D Flichtlingsfrooge, die sandig, beese,
Muess statt si ney «unsere» Beat leese.
Atici gege Thiriet duet letschtlig bedytte,
Ums rot und grien Sandschyfeli z’ strytte.
Au der Urgese duet im Sandkaschte spile,
Und uf e Sässel im Regierigsroot schile.
Na, na, na, na, na, na he, he, he, ohjeeh:
(Vogel)sand het’s im Getrib vom FCB!
Sandglängg het der Biden, arme Dropf!

Bim Trump, do isch der Sand im Kopf.

Au bi de Schwobe nimmt bruune Sand

Raasend schnäll scho wider iberhand!
Der Wältfride, ‘s duet is gar nid gfalle,
Duet ganz in Staub und Sand zerfalle.
D Hoffnig, ass emol e Grieg abflaut,
Isch maischtens nur uf Sand uffbaut…

E luschtigi Schlusspointe fählt laider doo,
Die isch zmitts in e Sandsturm yyne koh…
Der Zeedel fertig, mer dien frindlig griesse.
Und jetzt drey Dääg Sand ummeschiesse.